-
1 poradzić
1. (-dzę, -dzisz); imp -dź; vb od radzić 2. vi perf* * *pf.1. (= doradzić) advise; czy możesz mi coś poradzić? could you give me some advice?2. (= podołać jakiemuś zadaniu) cope, manage; nie mogę sobie poradzić z tym zadaniem I can't solve this problem, I can't cope with this task; poradzić komuś/czemuś overcome sb/sth; poradzić sobie z czymś manage sth.3. (= zaradzić czemuś) help; nic na to nie poradzę I can't help it.pf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poradzić
-
2 pora|dzić
pf Ⅰ vi 1. (udzielić rady) to advise vt.- poradzić komuś, żeby coś zrobił to advise sb to do sth- poradzić komuś, jak/kiedy/gdzie coś zrobić to advise sb how/when/where to do sth- poradził mi czekać he advised me to wait- co ci lekarz poradził? what did the doctor say?- czy ktoś mógłby mi poradzić, co mam robić? could someone advise me what to do?- coś ci poradzę I will give you some advice- poradzono jej zmianę diety she was advised to change her diet- „zacznij od nowa” – poradził ‘start again,’ he advised ⇒ radzić2. (pomóc) nic na to nie poradzę I can’t help it- co ja (na to) poradzę, że ją lubię? I can’t help liking her- nic się na to nie da poradzić it can’t be helped3. (sprostać) poradzić komuś to beat sb- poradzić czemuś to be able to lift sth- jemu nikt nie poradzi no one can beat himⅡ poradzić się (zasięgnąć rady) poradzić się kogoś to ask sb’s advice- chciałbym się ciebie poradzić w pewnej sprawie I need your advice on something ⇒ radzić sięⅢ poradzić sobie to manage- poradzić sobie z czymś to handle sth- poradzi sobie sama she can manage on her own- poradzisz sobie? can you manage?- dziękuję, poradzę sobie thank you, I can manage ⇒ radzić sobieThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pora|dzić
-
3 wyzwanie
rzucać (rzucić perf) komuś/czemuś wyzwanie — to challenge sb/sth
* * *n.challenge, defiance; podjąć wyzwanie accept a challenge, pick l. take up the gauntlet; poradzić sobie z wyzwaniem meet a challenge; stanąć przed wyzwaniem zrobienia czegoś face the challenge of doing sth; rzucić komuś wyzwanie issue a challenge to sb, bid defiance to sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyzwanie
См. также в других словарях:
poradzić — dk VIa, poradzićdzę, poradzićdzisz, poradzićradź, poradzićdził 1. «udzielić komuś rady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie, zalecić komuś środek na coś; doradzić» Poradził nam zaczekać. Poradzę ci, jak to zrobić. Poradziła mu, aby… … Słownik języka polskiego
rada — ż IV, CMs. radzie; lm D. rad 1. «to, co się doradza, porada; sposób zaradzenia czemuś» Dobra, mądra, praktyczna, życzliwa, cenna, przyjacielska rada. Potrzebować, szukać, zasięgać rady. Pomagać, służyć komuś radą. Prosić kogoś o radę. Słuchać… … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
sprostać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, sprostaćam, sprostaća, sprostaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dorównać komuś lub czemuś; zrównać się, doścignąć, dotrzymać kroku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie może sprostać mu w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bezsilny — bezsilnyni 1. «nie umiejący sobie z czymś poradzić, nie mogący czemuś podołać; bezradny» Bezsilny wobec losu, czyjegoś uporu, przemocy wroga. 2. «wyrażający niemożność poradzenia sobie» Bezsilny płacz. Bezsilna złość. 3. rzad. «nie mający siły… … Słownik języka polskiego
choć — 1. «spójnik łączący zdania lub ich części, uwydatniający nieskuteczność przeciwdziałania czemuś, kontrast okoliczności towarzyszących, rozbieżność między tym, co się dzieje, a tym, czego można było oczekiwać; chociaż» Zgrabna, choć nieładna.… … Słownik języka polskiego
pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… … Słownik języka polskiego
wydołać — dk I, wydołaćam, wydołaćasz, wydołaćają, wydołaćaj, wydołaćał «poradzić sobie z czymś; sprostać, podołać czemuś, dać radę» Nie móc wydołać wszystkim obowiązkom. Wydołać ciężkiej pracy … Słownik języka polskiego
wysokość — ż V, DCMs. wysokośćści; lm MD. wysokośćści 1. «wymiar czegoś liczony od podstawy w górę, w kierunku pionowym do wierzchołka, do górnej płaszczyzny, krawędzi» Wysokość pokoju, okna, stołu, szafy, kolumny. Hala o wysokości dwóch pięter. Dom ma… … Słownik języka polskiego
ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… … Słownik języka polskiego
znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… … Słownik języka polskiego